In deze laatste maak étude wilde ik graag iets persoonlijks onderzoeken. Met ongeveer anderhalve dag de tijd ben ik met twee spelers het onderzoek aangegaan naar niks doen. Want in een wereld waarin de maatschappelijke problematiek het gesprek van de dag is overheerst bij mij een gevoel van machteloosheid. Je kan niks doen? Als je niks doet hoef je ook geen sociale verantwoordelijkheid te nemen. Maar eigenlijk is niks doen toch ook heel kut? Voor dit onderzoek had ik nog geen boog uitgezet, ik had alleen een vormgevingsidee en meerdere inspiratiebronnen zoals Samuel Beckett en het Japans concept van de Hikikomori – mensen die zich bewust sociaal afsluiten voor de buitenwereld. Onder begeleiding van een docent en met mijn spelers Daan Klijn en Antonia Keersmaekers hebben we een presentatie gemaakt die gaat van opluchting naar verveling naar existentialisme. Niks doen, is ook kut.